Bu Olanları Meğer Çok Önceden Yazmışım
Bir mektup
buldum. Kenarda köşede kalmış, unutmuşum varlığını. Kurup durduğum
benden yazılmış, tanımadığım, çok sevdiğim birine. Zihnimde dönüp
duranlardan bahsediyorum ya hep, bu da seneler önce dönmüş de durmuş
başka bir benin zihninde. Kime yazdığımı bilmem, tanımam etmem ama öyle
içten yazmışım ki şüpheye düştüm hafızamın derinliğinden. Yaşadığımı
yazmamışım ve o gün yazdığımı yaşadım bugün. Kapkara mürekkep, kağıdı
sarmış, kollarımı boyamış. Yazarken abartmayı severim, yaşarken olduğu
gibi. Yazarken yüreğime basmayı seçerim, böylelikle yaşarken tahmin
edebilirim acının geleceği yeri. Ama bu sefer öyle olmadı. Yazdığım
yüzlerce yazının içinde unutmuşum neyi dilediğimi. Yazdığım hisleri
koymuşum kenara ve başka bir kağıt almışım önüme. Yazmışım. Yazmışım.
Yazmışım. Daha çok yazmışım. Olanı, olmayanı, gerçeği, yalanı, zihnimde
kurduğum ne varsa yazmışım. Hep böyleydi, hep yazdım kendimi
susturabilmek için ve onlarca defterim var beni bana anlatmak için. Bu
mektup nasıl gözümden kaçtı anlamadım. Bir anlığına geriye bakınca
kavradım. Meğer zihnimdeki yangınlar tenimde yaralar açmış. Geçmişimde
bilmediğim, tanımadığım geleceğime uzanmış. Çok tuhaf. Ben izin
vermişim. Ben çağırmışım. Ben istemişim. Olmayanı geleceğime buyur edip
durmuşum ve hayat da dahil etmiş onu ömrüme. Ben yazmışım o hisleri.
Şimdinin kelimelerini daha önceden kurmuşum. Yazdıklarımı yaşayacağımı
düşünememişim, yazdıkça yazmışım. Acıdan kavurduğum karakterler
mürekkeplere bulanır ve kağıtta kalır sanmışım. Kalmıyormuş. Kendime
biçtiğim roller bana yol oluyormuş. Pek talihsiz bir durum. Yıllar önce
zihnimde dönen kelimelerin bugün gerçeğim olması pek tuhaf bir durum.
Ben çağırmışım. Geç oldu, güç oldu ama anladım. Yazarken de dikkat etmek
gerekiyormuş. Söz uçuyormuş ve yazı, yaşamına yol oluyormuş. Anladım.
Öyle ya da böyle, bunu da anladım. Yine neyi ne kadar benden yazdım
belli değil, belki de hiçbir kelime benim şu anıma ait değil. Tek
bildiğim, bu sefer geleceğe uzatmadım ellerimi. Kurduğum anın içinde
dolanıyorum. Kalemlerimin mürekkebini değiştirmeden başka bir yere
varamam, biliyorum. Geçmişten akan mürekkepler kurudu, fark ettiklerimle
büyü bozuldu.
Rüzgar artık
benden yana esiyor.
Yorumlar
Yorum Gönder