Gökyüzünde Gezen Kum Taneleri

Çelişiyorum. Düşüncelerimin çelişkili olduğunu sanardım, meğer dünyamı çelişkili bir yeryüzüne kurmuşum. Dengesiz sandığım benliğim kendinden kat ve kat dengesiz bir krallık kurmuş ve yıllardır pişmanlık içinde orada yaşamaya çalışıyormuş. Yeni fark ettim, isteklerim diye adlandırdığım hayalleri gerçekten istemediğimi. Aslında ben yıllardır hayalini kurduğum şeylere yaklaşma ihtimalimden bile korkuyormuşum. Hayallerimin gerçek ben ile uyumu var mı bilmiyorum ama varsa bile benim onları yaşamak için cesur bir yüreğim yok. Benim o hayalleri gerçekleştirecek güvenim yok. Olmayan güvenim sadece hayallerime posta koyuyor, beni kıyısı bu dünyada olmayan denizlere hapsediyor. Hapsoluyorum. Esir oluyorum. Nefes alamıyorum. Ben bu denizlerden çıkamıyorum çünkü ben yüzme bilmiyorum. Bana yüzmeyi öğretmediler. Bana sadece yüzenleri izlettiler, ne yapmam gerektiğini söylediler ama hiç denize girmeyen beni, akıntılı bir denize esir kıldılar. Şimdi hayalimde kolayca canlandırd

Ben yıllarca olmasını istediğimi sanmışım. En korktuğum şeyi hayallerime eklemişim, onunla yaşarım onunla nefes alırım sanmışım oysa ben en çok ondan kaçmışım. Korkup kaçtığım şeyi en çok istediğim şey diye adlandırmış ve bu günlere onu yaşamadan mutlu mesut gelmişim. Şimdi ise aşkın, benim başıma gelmesi için değil gelmemesi için dua ederken buldum kendimi. Bildiğim bene çok uzak bir davranış ama asıl ben bunu istiyor çünkü bana ne yapıldıysa ne dendiyse hepsi beni bugüne getirdi, ben aşkı yaşamadan varlığına inanan ama onu yaşamaktan ölümüne kaçan bir korkağım. Başımı yaslayacağım omuz beni bir uçurumun ötesinde bekliyor. Sarılacağım beden Kaf Dağı'nın ardındaki masallarda kaybolmuş ve bulunmayı bekliyor. Ben ise ne bir masal prensesiyim ne de bir masal faresi. Benim o dağın eteklerinde gezinecek yüreğim yok. Ben beni bekleyen yüreğe yol gösterecek haritayı yüreğimin ve zihnimin en ücra köşesinde unutulmaya mahkum etmişim. Benim ne kendime ne de ruhumun eşine b