Neden Yazıyorum?
Yazıyorum çünkü kalemden akan mürekkebin yazarken beni sardığını hissetmek hoşuma gidiyor. Hatta kabul etmeliyim ki bu sarılmaya fazlasıyla ihtiyacım var. Nefes almak gibi bir şey, kendini anlatmaya muhtaç olmak. Nasıl beslenmeye ihtiyacım varsa yazmaya da o denli ihtiyaç duyuyorum. Kaleme ya da telefonumdaki harflere dokunmaya, kelimelerle cümleler oluşturup o cümlelerin içimden bir şeyleri akıtmaya yardımcı olmasına, ruhumu cümlelere katmaya ihtiyacım var. Bazen günlerce sadece birkaç kelime yazıyorum ama her şeyin sonunda, yaşadığım her anın sonunda gözümde beliren, kalbimde canlanan tek şey cümlelerimin kavuştuğu bir kağıt oluyor. Ben yazıyorum çünkü kalemle kâğıdın ayrı kalmasına dayanamıyorum, yazıyorum çünkü elimde kalem tutabilmek beni tamamlıyor. Ben eksik bir kızım. Bazen yaşadıklarımla ve yaşayamadıklarımla bazen de yanımda olan ve olmayan onlarca insanla eksik kalmış bir kızım. Hayata nereden tutunacağını bulamamış, çabalamaktan yorulacağı sırada çabasız düşmeye mahkum