Veronika Ölmek İstiyor
Veronika ölmek istiyor. Ben de istedim ölmeyi. En çaresiz anımda, aldığım nefesin son olmasını istedim. Gözlerimi son bir kez daha kırpmak ve bir daha açmamak istedim. Düşündüm yalnızca, acının bitmesi nasıl olurdu diye ve şimdi Veronika ile tanışmak yönünü değiştirdi acımın. Öyle bir anda tanıştık ki onunla, hayat nasıl devam eder onu öğrendim en baştan. Anlattı bana, yanına aldığı arkadaşlarıyla. Didik didik detay verdi hayatın akışından. Anladım ben de, hatırladım kim olmak istediğimi ve ne olduğumu. Ne yaptığımı fark ettim bu anın içinde. Yaşamaktan vazgeçmiştim ben, yalnızca nefes almayı seçmiştim. Öyle çaresiz ve bıkmış bir haldeyim ki son kez hissetmek istedim. Veronika ise daha farklı bir anda seçiyor ölmeyi. Hayatının tekdüzeliğinde, her şeyin müthiş düzeninde karar veriyor. Bıkkınlık, usanmışlık, çaresizlik değil onun sebebi, sadece vazgeçiyor yaşamaktan. Dahasına gerek yok diyor, her şey sarpa sarmadan önce, yaşlanmadan önce yok olmaya karar veriyor. Belli ki her şey böyle